ADAY ADAYLARINA ÇAĞRI

7 Haziran milletvekili genel seçimler için çok sayıda aday adayının başvurduğu görülüyor.

Aday adaylarına bir çağrım var:

Seçmenler, bir yandan kendi partilerinin adaylarını meclise sokmaya çalışacaklar fakat aynı zamanda hemen bütün seçmenlerde politika kurumuna karşı bir güvensizlik hâkim. Bunun nedeni, milletvekillerinin yüksek maaş almalarıdır. Onlar, aylık gelirleri ile milletin üst gelir grubuna giriyorlar. Bu nedenle milletvekilliği peşinde koşmak, bir bakıma çıkar peşinde koşmak olarak algılanıyor.

Bu algı yabana atılamaz.

Kişi başına yıllık geliri 10.000 dolar olan Türkiye, 17.000 lira civarındaki ödenekleriyle,  milletvekillerine kişi başı 40–50 bin dolar geliri olan ülkelerdeki milletvekili maaşları düzeyinde ödeme yapmaktadır. 

Bunun önüne geçmek ve milletvekili olmayı milletle ilgili ideallerin gerçekleşme çabası olduğunu kanıtlamak için aday adayları seçildikleri tekdirde bugünkü milletvekili maaşlarını reddedeceklerini açıklasa çok iyi olur. Bu ödeneği, asgari ücretin üç katıyla sınırlamak gerekir. Ki bu yaklaşık olarak üç bin lira demektir. Bu miktar aynı zamanda kıdemli bir memurun alabileceği en yüksek aylıktır. (Telefon ettim: Orta dereci okullarda çalışan birinci derecenin üçüncü kademesindeki bir öğretmen arkadaşım 2.600 lira maaş alıyormuş) 

Seçilecek adayın kavuşacağı refah beklentisi o kadar yüksektir ki, partiler başvuruda bulunan adaylardan ortalama üç aylık emekli maaşı kadar bir parayı iade etmemek üzere almakta, seçildikleri takdirde de bir ya da iki maaşlarını partiye vereceği taahhüdünü imzalatmaktadır.

Şurası bir gerçektir ki insanın geliri ile savunduğu dünya görüşü arasında doğru bir orantı vardır. Zenginler zenginleri, yoksullar ise yoksulları savunur. Bilimsel sosyalizmin Marks’la birlikte kurucularından olan Engels gibi fabrikatör olduğu halde sırf vicdanının emrine uyarak yoksulları savunan insanlar az bulunur.

Maaşlarını üç bin lirayla sınırlayacağının ilan edilmesi, milletvekilliğini bir çıkar kurumu olmaktan çıkarmak için en etkili yoldur.

Bu hareket, mevcut maaşı almakta devam eden, hatta bunu zaman zaman daha da artıran milletvekillerini utandıracak, böylece maaşların sınırlanmasına yol açabilecektir.

Bu tutumları adayları seçim için olağanüstü harcamalar yapmaktan da kurtaracaktır. Böylece milletvekilliği bir zenginler mesleği olmaktan çıkacak, sırf politik nedenlerle bu yarışa giren adayları da elindekini avucundakini seçim çalışmalarına harcamak zorunda bırakmayacaktır. Yüksek ödenek düzeni ortadan kalkınca seçmenleri onlardan her evlenene altın takması, yemek vermesi ve başka nedenlerle para dağıtmasını bekleyemez.

Ülkemizdeki korkunç gelir dağılımını düzeltmek için radikal kararlar almak gerekir. Buna özverili ve maddi hırs taşımayan adaylardan başlamak gerekir.

Onların bu tutumlarının seçmenler tarafından da takdir edileceğini ve seçilmeleri için avantaj sağlayacağını sanıyorum. (28 Şubat 2015)