Bize bir şey olmaz diye bir kavramın olmadığını yaşayarak öğreniyoruz. Ancak yine de inatla bu anlayışa direnen insanların varlığını gözlemlememiz sağlığımızın tehdit altında olduğunu gösteriyor.

 

  Çoğunlukla eve kapandık. Elimizin altında TV ve internet var. Dünyadaki gelişmeleri hayret ve ibretle izlerken kendimize ders çıkaramıyor olmamız çok acı. Yüz binlerce insan yüzyılın vebasından kırılırken, tavsiye edilen önlemleri dikkate almayan eğitimsiz yurttaşlarımız, kendileriyle birlikte çevrelerini de ateşe atmaktadır.

 

  Bunun açık örneğini umre dönüşündeki kişilerin pervasızlığında gördük. Manen kendilerini avuturlarken, istemeyerek de olsa sebep oldukları yanlış davranışlarının umarım farkında olurlar. Asıl yanlışı yapanların bu tür ziyaretlere izin veren yetkililerin olduğu zaten bilinmektedir.

 

  Salgına nedenin nereden kaynaklandığı çok önemli olsa da alınacak önlemleri küçümsemek, savsaklamak da o kadar yanlıştır. Avrupa’daki bilinen ülkeler bunu pahalıya ödüyorlar. Bizde saklanan bir şey yoksa ya çok şanlıyız ya da çok hazırlıklıyız. Zaman gösterecek.

 

  Bu da geçer gibi ahmakça yorumlar bir çeşit kaderciliktir. Geçen yüz yıllarda milyonlarca insan salgın hastalıklardan hayatlarını kaybettiler. Bugün o tür hastalıkların yerini anlaşılmaz viruslar aldı. Ancak gelişen teknoloji ve bilimle üstesinden gelinmeye çalışılıyor.

 

  Sorun şu ki biz bilimin neresinden tutuyoruz. Liyakatsiz insanların yönetiminde freni tutmayan hurda kamyonlar gibi hoplaya zıplaya meçhule göçüyoruz.