Hediye;  Birini sevindirmek, mutlu etmek için karşılıksız verilen şey, armağandır. İnsanlar arasında çoğunlukla belirli günlerde ve zaman zaman hediyeleşme olgusu yerleşmiş ve toplumsal bir alışkanlığa dönüşmüştür.

      Son günlerde ülkemizde çokça tartışılan değerinin 400 milyon dolar olduğu konuşulan, kimilerine göre hediye, kimilerine göre satın alma yoluyla gerçekleşen uçak konusu var. Vericisi 1971 yılında kurulmuş, 11571 km² yüzölçümlü ve 2.57 milyon nüfusa sahip Katar, alıcı taraf da 814.578 km² toprağa ve  81 milyon nüfusa sahip olan Türkiye. 

      Katar bize 400 milyon dolarlık uçağı niçin ya da neyin karşılığında hediye eder? İster devletler, ister şahıslar kim olursa olsun bedeli beklentilerin çok üzerinde olan hediye vermiş veya almışsa akıllara “Kaz gelecek yerden tavuk esirgenmez” deyimini getirir. Kaz da, tavuk da kümes hayvanı olduğuna göre bir gün kokusu çıkar...

      Bir alışkanlık ya da bir jest olarak yapılan hediyeleşmenin miktarı da izah edilebilir olmalıdır. Türkiye uçuyor diyorlar ya aslında yanlış değil! ama uçanlar kim? Ekonominin bozukluğu, dövizin yüksekliği, konkordatoların birbirini takip ettiği ve yaşamın gün be gün güçleştiği bu günlerde uçanlar halk değil, yönetenlerdir!

      Gündem  gündemi kovalıyor, demek ki ileri demokrasi böyle bir şey! Ülkemizin bir haftalık gündemi kadar, çoğu ülkelerde bir kaç ayın gündemi yoktur. Uçak gündemin merkezine düşünce, onu kovalamak için İş Bankasındaki CHP hisselerini gündemin merkezine getirmeye başladılar. Halbuki %28 olan hisse oranından CHP hiç bir pay almıyor, yönetim kurulunda gözetim görevi yapan dört kişilik bir heyeti bulunuyor ve Atatürk’ün vasiyeti gereği kâr payından Türk Dil Kurumu ve Türk Tarih Kurumu’na para aktarılıyor. Bunlar bilinmesine rağmen aniden hazineye devrinin ortaya atılması hiç de iyi bir düşüncenin  alameti değil. 

     Gündeme bunu oturtanlar hem Atatürk’ün vasiyetini yok etmeye, hem de CHP’yi banka ortağıymış gibi göstermeye çalışıyorlarki uçak gündemden düşsün, havada uçsun... 

     Eğitim-Öğretiminin başladığı bu günlerde, okul öncesinden lise dahil özel eğitim kurumlarındaki 75 bin öğrenciye toplam 312.480.000 TL teşvik verileceği açıklandı. Bu parayla kaç derslik yapılırdı? Eğitimin ve sağlığın yükünü sırtından atmaya çalışan devlet nasıl sosyal devlet olabilir ve eğitimde birliği bozulan ülkelerin dirliği olur mu? Bu tutarın üzerine 400 milyon dolar daha koyarsan okulların fiziki sorunları büyük ölçüde çözülebilirdi.

      “Düğün değil, bayram değil eniştem beni niye öptü” diye çok daha düşüneceğiz anlaşılan. Artık diyeceğimiz bir cümle var;